Rzeźba terenu Nadleśnictwa Kaliska została ukształtowana w wyniku różnych czynników morfologicznych. Decydującą rolę odegrała działalność lądolodu skandynawskiego i jego wód roztopowych w okresie zlodowaceń plejstoceńskich, a przede wszystkim ostatniego, to jest bałtyckiego, zlodowacenia w stadiale pomorskim. Przeważająca część Nadleśnictwa leżąca na obszarze Borów Tucholskich pokryta jest rozległym falistym polem sandrowym. Wśród sandrów znajdują się niewielkie powierzchnie osadów lodowcowych moreny dennej.
Zasadniczy wpływ na kształtowanie się klimatu omawianego obszaru ma silnie rozwinięta działalność cyklonalna z przewagą cyrkulacji zachodniej. Pogoda kształtuje się głównie pod wpływem niżów atlantyckich, którym przeciwstawiają się masy powietrza kontynentalnego Europy Wschodniej. Silniejszy wpływ jakiegoś z tych ośrodków barycznych przyczynia się do kontrastowości poszczególnych pór roku. W regionalizacji klimatycznej omawiany teren należy, według Romera, do typu klimatu pojeziernego, według Gumińskiego leży w Pomorskiej Dzielnicy Klimatycznej, a według Wosia w Regionie Klimatycznym Wschodnio - Pomorskim. Mimo przynależności do jednej dzielnicy, na obejmującym lasy Nadleśnictwa Kaliska obszarze występuje niewielka zmienność klimatyczna, która wynika z rozciągłości południkowej oraz rzeźby terenu, w tym głównie z położenia w stosunku do barier wysoczyznowych na północy i równin na południu.